Në 1941 grupi IG Farben (shumëkombësh i krijuar nga bashkimi i gjigantëve gjermanë të industrive petrokimike dhe farmaceutike, nga të cilat Agfa, Bayer dhe BASF mbeten sot) ndërtoi kompleksin më të madh industrial në Evropë në Auschwitz.
Ata prodhuan vaj sintetik dhe gome nga qymyri duke shfrytëzuar punën e dhjetëra mijëra të dëbuarve të cilët, pasi ishin "rraskapitur", u "shkatërruan" me përdorimin e insekticidit Zykoln B, prodhuar nga i njëjti grup dhe administruar nga ajri përmes shfryrje që këto granula të mbarsura me acid hidrokyanik burojnë në temperaturën e dhomës.
Së shpejti me Platformën e Re na ndiqni dhe në Telegram pasi nuk kemi ide sa gjatë do të jemi në Facebook.
Ky është detaji tronditës që ne të gjithë e dimë, por vazhdimi në shkollë nuk studiohet kurrë.
Pas Luftës së Dytë Botërore, aleatët konsideruan idenë e konfiskimit të pasurive dhe mbylljen e fabrikave, por pas rezultateve të gjykimeve dytësore në Nuremberg (10 nga 24 drejtuesit e IG Farben u liruan dhe të tjerët u dënuan me dënime nga 1 deri në 8 vjet burg) grupi u copëtua dhe u kthye në konfigurimin e tij origjinal, me subjektet më të mëdha që përfshinin ato më të vogla.
Pasi vuajti dënimin e tij 7-vjeçar për krime kundër njerëzimit (pjesëmarrje në dëbim dhe skllavërim në një shkallë gjigande, tortura, vrasje dhe dy gjëra të tjera, me pak fjalë, një person i mirë) menaxheri i fabrikës së prodhimit të gomës Fritz ter Meer, ai i cili konceptoi dhe ndërtoi kampin e përqendrimit të Monowitz, një satelit i Auschwitz, u emërua kreu i bordit mbikëqyrës të Bayer në 1956, një post që ai e pushtoi për 7 vjet.
Ai më vonë u zhvendos nga bordi në bord në bankat e ndryshme gjermane. Nuk kam asnjë lajm për fatin e të tjerëve të përmendur më lart, por unë mendoj se ata të gjithë kanë mbajtur role drejtuese në bordet e kompanive të tyre përkatëse dhe është logjike të supozohet se fëmijët e tyre ulen sot në të njëjtët borde drejtorësh.
Sot selia e IG Farben strehon Universitetin e Frankfurtit, ndërsa Bayer është lider botëror në kimi, nga farmaceutika te bioteknologjia.
Fëmijët dhe nipërit e atyre që planifikuan dhe kryen shfarosjen masive më masive në histori pas asaj të amerikanëve vendas dhe që aspironin të impononin dominimin e Perandorisë Gjermane në botë sot ulen në Bundestag, në bordin e BQE, në krye të BDI (Konfindustria gjermane), në bordet e industrive më të ndikuara gjermane dhe në bankat e institucioneve më të larta evropiane.
Dhe ata vazhdojnë të promovojnë dhe ndjekin të njëjtën politikë agresive tregtare, atë që e ka bërë Gjermaninë eksportuesin më të madh në botë sot, me një tepricë në vlerë absolute dyfishin e Kinës (300 miliardë euro, 8% e PBB-së gjermane, dmth 6 sa ajo e Kinës për sa i përket PBB-së).
Një tepricë që shkel traktatet ndërkombëtare dhe evropiane dhe që po destabilizon ekuilibrin gjeopolitik të të gjithë globit (politikat e Trump kundër abuzimit gjerman burojnë nga efektet e krijuara nga ky tepricë, për t’u kuptuar).
Teprica (me fjalë të thjeshta eksporti) përfaqëson sot mënyrën e re për të pushtuar vendet e tjera. Përmes eksporteve pasurohet vendi eksportues që prodhon dhe mbledh dhe në të njëjtën kohë varfërohet vendi importues që shpenzon për të drejtuar ekonominë e një vendi tjetër.
Për këtë arsye edhe BE-ja ka vendosur kufij dhe kufizime në tepricën e vendeve ... kufizime që Gjermania i ka injoruar për fat të mirë për më shumë se një dekadë !!!
Kina akuzohet me të drejtë se ka varfëruar të gjithë botën Perëndimore për shkak të eksporteve të saj.
Epo, Gjermania është eksportuesi më i madh në botë (më shumë se Kina); në heshtjen e medias në 2019 regjistroi suficitin më të madh tregtar në botë për të 4-tin vit radhazi. Kjo u zbulua nga instituti gjerman i statistikave IFO, i cili llogariti eksportet nga vendi të ishin më të larta se importet me 293 miliardë dollarë.
Me fjalë të thjeshta, Gjermania është vendi që privon dhe varfëron më shumë të gjitha vendet e tjera në botë sot ... shumë më tepër se Kina.
Gjermania është shushunja që përmes tepricës (eksporteve) shfrytëzon dhe nënshtron pjesën tjetër të botës ndërsa media na paraqitet si lokomotiva e Evropës.
Këtë duhet ta kujtojmë në Ditën e Përkujtimit ..
Fryma e dominimit që gjallëronte popullin gjerman të dehur nga retorika e Hitlerit është e njëjta që u gjet në pasojat e krijimit të ECSC, kur Adenauer kërkoi kuota më të mëdha qymyri dhe çeliku për të riarmatosur Gjermaninë Perëndimore me pëlqimin e SHBA ose kur ai mori një pozicion gaulist në nënshkrimin e Traktatit të Romës duke pretenduar sovranitet më të madh kombëtar (ashtu, Adenauer, "babai i Evropës"!).
E njëjta frymë që i nxiti kancelarët.
/Stopfake.al
Comments